Electrocompaniet ECC 1 CD Player with Remote
Electrocompaniet ECC 1 CD Player with Remote
Posted On
30.03.2020Last Update On
30.03.2020
Description
Original Description is in
English, other language texts are translations and can contain errors.
EnglishDeutschTurkish
UPC:
Electrocompaniet ECC 1 CD Player
Condition:
Used
Weight:
15.00 KGS
Minimum Purchase:
1 unit
Maximum Purchase:
1 unit
Shipping:
Calculated at Checkout
Very good condition with remote and oiginal packaging.
Back to the ECC-1. It is an upsampling CD player, based on a DVD transport. The case is classic Electrocompaniet: a huge steel box with a shiny black acrylic front, golden buttons and 'ELECTROCOMPANIET' written in big letters all over the front. You would not mistake this player for any other brand. It might not be everybody's cup of tea, but it certainly exudes confidence. It is also very heavy and very enormous at 483 x 385 x 105 mm. It almost didn't fit in my rack, mostly because it’s so deep. Including space for cables at the back you will need a depth of at least 50 cm for this player! The front is wider than my shelves and had to stick out. This didn't look too bad, actually, but perhaps you should measure your rack before you consider this player.
The player upsamples the data to 24 bit / 192 kHz before it is being converted by a Cirrus Logic DAC. Typical for Electrocompaniet are the balanced outputs, in addition to the single ended ones. They strongly prefer balanced, and all their equipment will have them. Attention has also been given to vibration damping for the drive, and the whole machine weighs in at a healthy 9 kg, possible because of that. Build quality is excellent, except for the cheap plastic remote.
In use this machine is a little bit awkward. It takes a few seconds to read a disk, undoubtedly because of the DVD drive. And to open the tray you will have to push the lower button for a full second. None of this is a real problem, but it can get a bit annoying after a while. An unexpected feature is the fact that it will play DVD's! Just the audio bits, of course, as it doesn't have a video output. The problem is that, blind as you are, you have no way to navigate to the 2-channel tracks, if they are present at all. And listening to the left and right channel of a surround mix isn't that interesting, I have to admit. But you could probably rip the 2 channel mixes from a DVD and burn them on a separate disk. That way you could, in theory, play 24 bit, 96 kHz files on this machine. I didn't try it, but it would be an interesting experiment. For the rest this machine works very well and functioned perfectly during the review period.
he sound
I immediately noticed the difference with my reference player, the Astin Trew At3500, when I started listening to the ECC-1. I have to add that the At3500 was equipped with the rather good EAT valve. The Astin Trew is warm, slightly soft and very refined. The Electrocompaniet is more energetic, with a bigger and more powerful sound. This is a very articulate player with loads of detail and a lot of punch. 'Thwack' might be the official audiophile word, but I wouldn't dare use it as a non-native. It is also quite precise, with excellent focus and tight bass. I tried the single ended outputs first, but noticed a slight improvement when I switched to the balanced inputs on my Django preamp. The sound became a bit more substantial and refined. I stayed with the balanced connection for the rest of the review period.
Further comparisons with the Astin Trew player did show that the Electrocompaniet doesn't really have that much more detail. The difference is mostly in the presentation. The ECC-1 is more vibrant and dynamic, but the Astin Trew can seem a bit more refined and tonally richer in the midrange. The At3500's top end is very sweet and makes the ECC-1 sound slightly 'digital' in comparison. But in the end it is more a case of different than better. I didn't really develop a strong preference during the review period. This was one of these occasions where I just seemed to prefer whatever player I happened to be listening to. Switching from one to the other almost always brought out the qualities of the new player, without making the previous one look bad. With the Electrocompaniet I enjoyed the wider sound stage, the bolder presentation and the stronger, more propulsive drive. With the Astin Trew I enjoyed its warmer, more comfortable sound, the deeper soundstage and its silky top end. Is it a coincidence that one uses a valve and the other transistors? I guess not.
The trademark quality of the ECC-1 is the rock solid physicality it brings to the music. This came as a bit of a surprise to me, as this is an upsampling player. With my At3500 I can actually switch upsampling off, and this results in a more solid and weightier presentation. For that reason I have it switched off all the time. I blamed upsampling, but quite clearly it doesn't have to be this way as the Electrocompaniet even upsamples to 192 kHz, while the At3500 only does 96 kHz. Even stranger is the fact that the ECC-1 is the player showing the most digital edge. Upsampling is supposed to solve this, but the At3500 in non-upsampling mode is silky sweet, while the Electrocompaniet still has a hint of harshness in the top end. Mind you, it isn't more than a hint, and the more engaging sound of the ECC-1 more than compensates for this. I suppose it is very difficult to create such a strong sound without also exposing some problems. The Astin Trew's solution for this is a slightly softer sound overall, which isn't to everyone's liking either. As compromises go, both these players are excellent solutions and equally impressive.
[Electrocompaniet ECC-1 CD player]
Conclusion
This is a great player that will work well in most systems, but will be at its best when used with its balanced outputs. It has a personality that is more 'transistor-like' when compared to my more 'valve-like' Astin Trew player. The sound is very solid and substantial. It throws a wide sound stage with excellent focus and is very engaging and energetic. The flipside of that is a slight lack of refinement, relative to the At3500, but not to the extend that this could ever be seen as a problem. Highly recommended.
UPC:
Electrocompaniet ECC 1 CD-Player
Bedingung:
Gebraucht
Gewicht:
15.00 KGS
Mindestabnahme:
1 Einheit
Maximaler Kauf:
1 Einheit
Versand:
An der Kasse berechnet
Sehr guter Zustand mit Fern- und Originalverpackung.
Zurück zum ECC-1. Es ist ein Upsampling-CD-Player, der auf einem DVD-Transport basiert. Das Gehäuse ist ein klassisches Elektrounternehmen: eine riesige Stahlbox mit einer glänzenden schwarzen Acrylfront, goldenen Knöpfen und 'ELECTROCOMPANIET', die auf der ganzen Vorderseite in großen Buchstaben geschrieben sind. Sie würden diesen Player nicht mit einer anderen Marke verwechseln. Es ist vielleicht nicht jedermanns Sache, aber es strahlt sicherlich Selbstvertrauen aus. Es ist auch sehr schwer und sehr groß bei 483 x 385 x 105 mm. Es passte fast nicht in mein Rack, hauptsächlich weil es so tief ist. Inklusive Platz für Kabel auf der Rückseite benötigen Sie für diesen Player eine Tiefe von mindestens 50 cm! Die Vorderseite ist breiter als meine Regale und musste herausragen. Das sah eigentlich gar nicht so schlecht aus, aber vielleicht sollten Sie Ihr Rack messen, bevor Sie diesen Player in Betracht ziehen.
Der Player tastet die Daten auf 24 Bit / 192 kHz hoch, bevor sie von einem Cirrus Logic DAC konvertiert werden. Typisch für Electrocompaniet sind die symmetrischen Ausgänge zusätzlich zu den Single-Ended-Ausgängen. Sie bevorzugen stark ausgeglichen, und alle ihre Ausrüstung wird sie haben. Es wurde auch auf die Schwingungsdämpfung des Antriebs geachtet, und die gesamte Maschine wiegt gesunde 9 kg, was aus diesem Grund möglich ist. Die Verarbeitungsqualität ist bis auf die billige Plastikfernbedienung ausgezeichnet.
Im Gebrauch ist diese Maschine etwas umständlich. Das Lesen einer Festplatte dauert einige Sekunden, zweifellos aufgrund des DVD-Laufwerks. Und um das Fach zu öffnen, müssen Sie den unteren Knopf eine volle Sekunde lang drücken. Nichts davon ist ein echtes Problem, aber es kann nach einer Weile etwas nervig werden. Ein unerwartetes Merkmal ist die Tatsache, dass DVDs abgespielt werden! Natürlich nur die Audio-Bits, da es keinen Videoausgang gibt. Das Problem ist, dass Sie, so blind Sie auch sind, keine Möglichkeit haben, zu den 2-Kanal-Tracks zu navigieren, wenn diese überhaupt vorhanden sind. Und das Hören des linken und rechten Kanals eines Surround-Mix ist nicht so interessant, muss ich zugeben. Aber Sie könnten wahrscheinlich die 2-Kanal-Mixe von einer DVD rippen und sie auf einer separaten Festplatte brennen. Auf diese Weise können Sie theoretisch 24-Bit-96-kHz-Dateien auf diesem Computer abspielen. Ich habe es nicht versucht, aber es wäre ein interessantes Experiment. Im Übrigen funktioniert diese Maschine sehr gut und hat im Berichtszeitraum einwandfrei funktioniert.
er klingt
Ich bemerkte sofort den Unterschied zu meinem Referenzspieler, dem Astin Trew At3500, als ich anfing, ECC-1 zu hören. Ich muss hinzufügen, dass der At3500 mit dem ziemlich guten EAT-Ventil ausgestattet war. Der Astin Trew ist warm, leicht weich und sehr raffiniert. Das Elektrounternehmen ist energischer und hat einen größeren und kraftvolleren Klang. Dies ist ein sehr artikulierter Spieler mit vielen Details und viel Schlagkraft. 'Thwack' mag das offizielle audiophile Wort sein, aber ich würde es nicht wagen, es als Nicht-Muttersprachler zu verwenden. Es ist auch ziemlich präzise, mit ausgezeichnetem Fokus und engen Bässen. Ich habe zuerst die Single-Ended-Ausgänge ausprobiert, aber eine leichte Verbesserung festgestellt, als ich auf die symmetrischen Eingänge meines Django-Vorverstärkers umgeschaltet habe. Der Sound wurde etwas substanzieller und raffinierter. Ich blieb für den Rest des Berichtszeitraums bei der ausgeglichenen Verbindung.
Weitere Vergleiche mit dem Astin Trew-Spieler haben gezeigt, dass die Electrocompaniet nicht wirklich viel detaillierter ist. Der Unterschied liegt hauptsächlich in der Präsentation. Der ECC-1 ist lebendiger und dynamischer, aber der Astin Trew kann im mittleren Bereich etwas raffinierter und klanglich reicher wirken. Das obere Ende des At3500 ist sehr süß und lässt den ECC-1 im Vergleich leicht "digital" klingen. Aber am Ende ist es eher ein Fall von anders als besser. Ich habe im Berichtszeitraum keine starke Präferenz entwickelt. Dies war eine dieser Gelegenheiten, bei denen ich einfach den Spieler zu bevorzugen schien, den ich gerade hörte. Das Wechseln von einem zum anderen brachte fast immer die Qualitäten des neuen Spielers zum Vorschein, ohne dass der vorherige schlecht aussah. Mit dem Electrocompaniet genoss ich die breitere Klangbühne, die kühnere Präsentation und den stärkeren, treibenderen Antrieb. Mit dem Astin Trew genoss ich seinen wärmeren, angenehmeren Klang, die tiefere Klangbühne und sein seidiges oberes Ende. Ist es ein Zufall, dass einer ein Ventil und die anderen Transistoren verwendet? Ich denke nicht.
Das Markenzeichen des ECC-1 ist die solide Körperlichkeit, die es der Musik verleiht. Dies war für mich eine kleine Überraschung, da dies ein Upsampling-Spieler ist. Mit meinem At3500 kann ich das Upsampling tatsächlich ausschalten, was zu einer solideren und gewichtigeren Präsentation führt. Aus diesem Grund habe ich es die ganze Zeit ausgeschaltet. Ich habe das Upsampling beschuldigt, aber es muss ganz klar nicht so sein, da das Electrocompaniet sogar Upsampling auf 192 kHz durchführt, während das At3500 nur 96 kHz leistet. Noch seltsamer ist die Tatsache, dass der ECC-1 der Player ist, der den digitalsten Vorteil aufweist. Upsampling soll dies lösen, aber der At3500 im Nicht-Upsampling-Modus ist seidig süß, während der Electrocompaniet im oberen Bereich noch einen Hauch von Härte aufweist. Wohlgemerkt, es ist nicht mehr als ein Hinweis, und der ansprechendere Klang des ECC-1 gleicht dies mehr als aus. Ich nehme an, es ist sehr schwierig, einen so starken Klang zu erzeugen, ohne auch einige Probleme aufzudecken. Die Lösung des Astin Trew hierfür ist insgesamt ein etwas weicherer Klang, der auch nicht jedem gefällt. In Bezug auf Kompromisse sind beide Spieler hervorragende Lösungen und gleichermaßen beeindruckend.
[Elektrounternehmen ECC-1 CD-Player]
Fazit
Dies ist ein großartiger Player, der in den meisten Systemen gut funktioniert, aber bei Verwendung mit symmetrischen Ausgängen am besten ist. Es hat eine Persönlichkeit, die im Vergleich zu meinem eher ventilartigen Astin Trew-Spieler eher "transistorartig" ist. Der Klang ist sehr solide und substanziell. Es wirft eine breite Klangbühne mit ausgezeichnetem Fokus und ist sehr engagiert und energisch. Die Kehrseite davon ist ein leichter Mangel an Verfeinerung im Vergleich zum At3500, aber nicht in dem Maße, wie dies jemals als Problem angesehen werden könnte. Sehr empfehlenswert.
UPC:
Electrocompaniet ECC 1 CD Çalar
Şart:
Kullanılmış
Ağırlık:
15.00 KGS
Minimum Satın Alma:
1 ünite
Maksimum Satın Alma:
1 ünite
Nakliye:
Checkout'ta hesaplandı
Uzaktan ve orijinal ambalajı ile çok iyi durumda.
ECC-1'e geri dön. DVD aktarımına dayalı bir örnekleme CD çalar. Kasa klasik Electrocompaniet: parlak siyah akrilik ön, altın düğmeler ve ön tarafta büyük harflerle yazılmış 'ELECTROCOMPANIET' ile büyük bir çelik kutu. Bu oyuncuyu başka herhangi bir marka için karıştırmazsınız. Herkesin çayı olmayabilir, ama kesinlikle güven yayıyor. Ayrıca 483 x 385 x 105 mm'de çok ağır ve çok büyük. Neredeyse çok derin olduğu için rafıma neredeyse sığmadı. Arkadaki kablolar için alan dahil, bu oyuncu için en az 50 cm derinliğe ihtiyacınız olacak! Ön raflarımdan daha geniş ve dışarı çıkmak zorunda kaldı. Bu aslında çok kötü görünmüyordu, ama belki de bu oyuncuyu düşünmeden önce rafınızı ölçmelisiniz.
Oynatıcı, bir Cirrus Logic DAC tarafından dönüştürülmeden önce verileri 24 bit / 192 kHz değerine yükseltir. Electrocompaniet için tipik olan, tek uçlu olanlara ek olarak dengeli çıkışlardır. Dengeli bir şekilde tercih ederler ve tüm ekipmanlarına sahip olacaklar. Sürücünün titreşim sönümlemesine de dikkat edilmiştir ve tüm makine bu nedenle mümkün olan 9 kg ağırlığındadır. Yapı kalitesi, ucuz plastik uzaktan kumanda dışında mükemmeldir.
Kullanımda bu makine biraz garip. DVD sürücüsü nedeniyle şüphesiz bir diski okumak birkaç saniye alır. Ve tepsiyi açmak için alt düğmeye tam bir saniye basmanız gerekecek. Bunların hiçbiri gerçek bir sorun değil, ama bir süre sonra biraz can sıkıcı olabilir. Beklenmedik bir özellik DVD oynatacağı gerçeğidir! Sadece ses bitleri, elbette, video çıkışı olmadığı için. Sorun şu ki, kör olduğun gibi, eğer varsa 2 kanallı parçalara gitmenin bir yolu yok. Ve bir çevre karışımının sol ve sağ kanalını dinlemek o kadar da ilginç değil, itiraf etmeliyim. Ancak 2 kanal karışımını bir DVD'den kopyalayıp ayrı bir diske yazabilirsiniz. Bu şekilde, teorik olarak, bu makinede 24 bit, 96 kHz dosyaları oynatabilirsiniz. Denemedim, ama ilginç bir deney olurdu. Geri kalanı için bu makine çok iyi çalışır ve inceleme döneminde mükemmel bir şekilde çalışır.
o ses
ECC-1'i dinlemeye başladığımda referans oyuncum Astin Trew At3500 ile farkı hemen fark ettim. At3500'ün oldukça iyi bir EAT valfi ile donatıldığını eklemeliyim. Astin Trew, ılık, hafif yumuşak ve çok rafine. Electrocompaniet, daha büyük ve daha güçlü bir sesle daha enerjiktir. Bu, çok fazla detay ve çok fazla yumruk içeren çok eklemli bir oyuncu. 'Thwack' resmi ses tutkunu sözcüğü olabilir, ancak bunu yerli olmayan olarak kullanmaya cesaret edemem. Mükemmel odak ve sıkı bas ile de oldukça hassastır. Önce tek uçlu çıkışları denedim, ancak Django preamp'ımdaki dengeli girişlere geçtiğimde hafif bir iyileşme fark ettim. Ses biraz daha önemli ve rafine hale geldi. İnceleme döneminin geri kalanı için dengeli bağlantı ile kaldı.
Astin Trew oyuncusu ile yapılan diğer karşılaştırmalar, Electrocompaniet'in gerçekten daha fazla ayrıntıya sahip olmadığını gösterdi. Fark çoğunlukla sunumdadır. ECC-1 daha canlı ve dinamik, ancak Astin Trew orta kademe biraz daha rafine ve ton olarak daha zengin görünebilir. At3500'ün üst ucu çok tatlı ve ECC-1'in sesini biraz 'dijital' yapıyor. Ama sonuçta, daha iyiden farklı bir durum. İnceleme döneminde gerçekten güçlü bir tercih geliştirmedim. Bu, dinlediğim her oyuncuyu tercih ettiğim bu olaylardan biriydi. Birinden diğerine geçmek hemen hemen her zaman bir öncekinin kötü görünmesine neden olmadan yeni oyuncunun niteliklerini ortaya çıkardı. Electrocompaniet ile daha geniş ses sahnesinden, daha cesur sunumdan ve daha güçlü, daha itici güçten zevk aldım. Astin Trew ile daha sıcak, daha rahat sesi, daha derin ses alanı ve ipeksi üst ucundan keyif aldım. Birinin bir valf ve diğer transistörleri kullanması bir tesadüf mü? Sanırım hayır.
ECC-1'in ticari marka kalitesi, müziğe kazandırdığı kaya gibi sağlam fizikselliktir. Bu benim için bir sürpriz oldu, çünkü bu örnekleyici bir oyuncu. At3500'imle aslında örneklemeyi kapatabilirim ve bu daha sağlam ve daha ağır bir sunumla sonuçlanır. Bu yüzden her zaman kapattım. Yukarı örneklemeyi suçladım, ancak Electrocompaniet'in örnekleri 192 kHz'e bile yükseltirken, bu şekilde olması gerekmiyor, At3500 sadece 96 kHz yapıyor. ECC-1'in en dijital kenarı gösteren oyuncu olması daha da garip. Yukarı örneklemenin bunu çözmesi gerekiyor, ancak yukarı örneklemesiz modda At3500 ipeksi tatlıdır, ancak Electrocompaniet'in üst uçta hala bir ipucu vardır. Dikkat edin, bir ipucudan daha fazlası değil ve ECC-1'in bunu telafi etmekten daha çekici sesi. Bazı sorunları ortaya çıkarmadan böyle güçlü bir ses oluşturmanın çok zor olduğunu düşünüyorum. Astin Trew'un bunun çözümü genel olarak biraz daha yumuşak bir ses, bu da herkesin beğenisine göre değil. Uzlaşmalar ilerledikçe, her iki oyuncu da mükemmel çözümler ve eşit derecede etkileyici.
[Electrocompaniet ECC-1 CD çalar]
Sonuç
Bu, çoğu sistemde iyi çalışacak, ancak dengeli çıktılarıyla kullanıldığında en iyi olacak harika bir oyuncu. Daha 'valf benzeri' Astin Trew oynatıcıma kıyasla daha 'transistör benzeri' bir kişiliğe sahip. Ses çok sağlam ve sağlam. Mükemmel odak ile geniş bir ses sahnesini fırlatır ve çok ilgi çekici ve enerjiktir. Bunun tersi, At3500'e göre hafif bir arıtma eksikliğidir, ancak bunun bir sorun olarak görülebileceği ölçüde değil. Şiddetle tavsiye edilir.